ارزیابی کمی و کیفی کاربری های اراضی حاشیه رودخانه شهری (نمونه موردی: رودخانه آبشوران شهر کرمانشاه)

ناحیه ی مورد مطالعه در این پژوهش (محدوده اطراف رودخانه آبشوران شهر کرمانشاه)، یکی از نواحی خاص شهری است که تنوع وترکیب چشمگیری از کاربری ها را در محدوده ی خود فراهم آورده است . این کاربری ها در وضع موجود از نظر نظام توزیع و الگویهمجواری ،هماهنگی چندانی با معیارهای برنامه ریزی شهری ندارد و کیفیت زندگی شهری در سطح ناحیه را تحت تاثیر قرار داده است .این مقاله با تکیه بر روش توصیفی- تحلیلی و با استفاده ازروش های ارزیابی کمی و کیفی؛ یعنی استاندارد سرانه ها، روش نزدیکترینمجاورت RN ، ماتریس سازگاری و امتیازدهی بر پایه ی روش موقعیت یابی مکانی به تحلیل نظام توزیع و الگوی همجواری کاربری هامی پردازد. نتایج حاصل از این پژوهش ، بیانگر کمبود سرانه ی کاربری های خدما ترسان، وجود ناسازگاری به ویژه در همجواری باکاربری ها ی مسکونی و آموزشی و بی نظمی در الگوی توزیع کاربری ها در سطح ناحیه است.

Keywords:

کاربری اراضی شهری , تحلیل سازگاری , توزیع کاربر یها , نزدیکترین مجاورت , آبشوران