بیماری
اوتیسم -اوتیسم ( Autism( نوعی
اختلال رشدی است که با رفتارهای ارتباطی ، کلامی غیر طبیعی مشخص می شود . علایم این
اختلال در سال های اول عمر بروز می کندو علت اصلی آن ناشناخته است . این
اختلال در پسران شایع تر از دختران است . وضعیت اقتصادی ، اجتماعی ، سبک زندگی و سطح تحصیلات والدین نقشی در بروز
اوتیسم ندارد . این
اختلال بر
رشد طبیعی مغز در حیطه تعاملات اجتماعی و مهارت های ارتباطی تاثیر می گذارد. کودکان و بزرگسالان مبتلا به
اوتیسم در ارتباطات کلامی و غیر کلامی ، تعاملات اجتماعی و فعالیت های مربوط به بازی، مشکل دارند. این
اختلال ارتباط با دیگران و دنیای خارج را برای آنان دشوار می سازد . در بعضی موارد رفتارهای خود آزارانه و پرخاشگری نیز دیده می شود. در این افراد حرکات تکراری ( دست زدن ، پریدن ) پاسخ های غیر معمول به افراد ، دلبستگی به اشیا و یا مقاومت در مقابل تغییر نیز دیده می شود و ممکن است در حواس پنجگانه ( بینایی ، شنوایی ، لامسه ، بویایی و چشایی ) نیز حساسیت های غیر معمول نشان دهند . هسته مرکزی
اختلال در
اوتیسم ،
اختلال در ارتباط است (ویکی پدیا دانش نامه ی آزاد) هدف این مقاله بررسی
اختلال اوتیسم است روش جمع آوری اطلاعات استفاده از روش مطالعاتی کتابخانه ای وسایر منابع است.