بررسی پارامترهای موثر بر میزان جداسازی در فرآیند تقطیر غشایی

فرآیندهای تقطیر غشایی (MD) جزء فرآیندهای جداسازی غشایی غیر هم دما تقسیم بندی می شوندفرآیند تقطیر غشایی با انتقال همزمان حرارت و جرم صورت می پذیرد نیروی محرکه ی این فرآیند، اختلاففشار بخار بین دو طرف منافذ غشاء و انتقال آن از طریق ضخامت غشا می باشد تقطیر غشایی می تواند ازطریق توسط تماس مستقیم (DCMD)، به وسیله ی یک گاز جاروب کننده (SGMD) و تحت خلاء (VMD) انجام گیرد همزمانی انتقال جرم و حرارت ، امکان استفاده از انرژهای پرت، دمای کمتر نسبت بهتقطیر معمولی، فشار هیدرواستاتیک پایین تر نسبت به روش های اسمز معکوس و فیلتراسیون، این فرآیندرا به فرآیند محبوک تری نسبت به سایر فرآیندهای جداسازی تبدیل کرده است طراحی ماژول غشا، خیسکردن منافذ، نفوذ و سرعت اندک، از جمله موانع پیش رو در تجاری سازی و صنعتی شدن این فرآیندمحسوک می شود شیرین سازی آب و استفاده در صنایع غذایی از جمله کاربردهای صنعتی این فرآیند میباشد. در این پژوهش فرآیند تقطیر غشایی تحت خلاء به عنوان فرآیند معیار انتخاب شده است.