رابطه سبک های دلبستگی و سبک های هویت با مهارت ارتباطی دانش آموزان دبیرستانی شهر تهران

این پژوهش با هدف بررسی رابطه بین سبک های دلبستگی و سبک های هویت با مهارت های ارتباطی دانش آموزان دبیرستان شهر تهران تدوین شده است . این پژوهش از نوع تحقیقات همبستگی است . جامعه آماری شامل کلیه دانش آموزان دختر و پسر دوره متوسطه مدارس دولتی شرق تهران بوده است. نمونه این پژوهش با استفاده از روش نمونه گیری تصادفی طبقه ای تعداد 240 نفر انتخاب شدند و از پرسشنامه های مهارت های ارتباطی ، پرسشنامه ی سبک های هویت، پرسشنامه سبک های دلسبتگی استفاده شد. داده ها با استفاده از آمار توصیفی مانند میانگین، انحراف معیار، هیستوگرام و آمار استنباطی، تحلیل رگرسیون چند متغیری و همبستگی پیرسون استفاده شده است. نتایج نشان داد بین سبک های دلبستگی و مهارت های ارتباطی دانش آموزان دبیرستانی رابطه وجود دارد. بین سبک های هویت و مهارت های ارتباطی دانش آموزان نیز رابطه وجود دارد. بدان معنا که بین نمرات سبک های دلبستگی اجتنابی و دوسوگرا با مهارت های ارتباطی دانش آموزان ارتباط معکوس و معنی داری وجود دارد اما بین نمرات دلبستگی ایمن و مهارت های ارتباطی دانش آموزان ارتباط معنی داری مشاهده نشد. بین نمرات سبک هویت سردرگم و مهارت های ارتباطی دانش آموزان درسطح01/0=α ارتباط معکوس و معنی داری تایید شد و همچنین بین سبک های هویت اطلاعاتی ، هنجاری و تعهد هویت با مهارت های ارتباطی دانش آموزان ارتباط مستقیم و معنی داری (01/0 P≤)تایید شد.

Keywords:

سبک های دلبستگی , سبک های هویت , مهارت های ارتباطی