رابطه تفرد جدایی و شفقت خود

تفرد – جدایی یک اصل سازمانی بنیادی از رشد و نمو انسان است که عملکرد انطباقی در سرتاسر طول عمرتعیین می کند. بسیاری از روانشناسان در زمان یونگ اعتقاد داشتند که رشد و تکامل روان پس از کودکی و نوجوانی در سنین بزرگسالی نیز ادامه خواهد داشت ،یونگ نیز بر همین مسیله اصرار داشت . رشد در سفر به سوی تفرد و ارزیابی خود هیچ گاه تمام نمی شود ، در پژوهش حاضر به بررسی رابطه بین تفرد – جدایی و شفقت خود پرداخته شده که به روش همبستگی انجام گرفته، نمونه مورد نظر 400 نفر از دانشجویان دانشگاه آزاد اسلامی واحد کرج می باشد.

Keywords:

تفرد- جدایی , شفقت خود , دانشجویان