شرایط صدور آراء متعارض در قانون آیین دادرسی مدنی

تعارض در لغت به معنای در عرض هم قرار گرفتن و در برابر هم واقع شدن است. مقصود از تعارض در احکام دادگاه ها، صدور آراء متفاوت درمورد یک مساله واحد است. در واقع، آراء متعارض به آرایی گفته می شود که بدون سبب قانونی، در یک موضوع و بین همان اصحاب دعوا صادر شود. در حقوق ایران، صدور آراء متعارض از جهات نقض رای در مرحله فرجام خواهی و اعاده دادرسی است. مبنای تحقق این جهت، عدم ایراد امر قضاوت شده توسط خوانده و یا بی توجهی دادگاه در صورت طرح این ایراد است. از آنجایی که صدور آراء متعارض منجر به سردرگمی اصحاب دعوا در تشخیص حقوق و تکالیف قانونی خود، بی نظمی قضایی و مخدوش شدن اعتماد مردم نسبت به دستگاه های قضایی می شود، علم حقوق باید در وهله اول ضابطه ی دقیقی جهت شناسایی صحیح آراء مغایر در راستای رفع آثار سوء این تعارضات بیان دارد.

Keywords:

آراء متعارض , قانون آیین دادرسی مدنی , فرجام خواهی , اعاده دادرسی , وحدت اصحاب , وحدت موضوع , وحدت سب