انعقاد قرارداد در
فضای مجازی به طور کلی مشابه با انعقاد آن در دنیای واقعی است و از این لحاظ تفاوت عمده ای بین این دو فضا وجود ندارد. برای تشکیل قرارداد – اعم از الکترونیکی و غیره – وجود شرایط اساسی صحت معامله که در ماده 190 به بعد قانون مدنی مذکور است، ضرورت دارد. دلیل این امر، تبعیت قراردادهای الکترونیکی از قواعد عمومی قراردادهاست. لذا در این مقاله شیوه های انعقاد قراردادهای الکترونیکی مورد مطالعه قرار می گیرد.برای اینکه
روابط تجاری الکترونیکی از اطمینان کافی برخوردار باشد و حقوق اشخاص با ورود در این حیطه در معرض تزلزل قرار نگیرد، قرارداد واجد شرایط الکترونیکی باید مانند هر قراردادی که با حضور فیزیکی منعقد شده است، معتبر شناخته شود.