مقایسه استرس، اضطراب، افسردگی افراد ورزشکار و غیر ورزشکار

هدف: هدف از انجام این پژوهش بررسی استرس، اضطراب، افسردگی افراد ورزشکار در مقایسه با افراد غیر ورزشکار نوجوان شهرستان تبریز بود.روش: پژوهش حاضر یک مطالعه توصیفی از نوع علی-مقایسه ای می باشد، شرکت کنندگان در این تحقیق کلیه نوجوانان شهر تبریز بود. که به شیوه نمونه گیری در دسترس و به صورت هدفمند انتخاب شدند. با توجه به معیار انتخاب، 79 نفر نوجوان به عنوان نوجوانان ورزشکار و 63 نفر به عنوان نوجوانان غیر ورزشکار، مدنظر قرار گرفته شدند. ابزار پژوهش مقیاس افسردگی، اضطراب و استرس (DASS-21) بود که توسط لاویبوند در سال 1995 ساخته شد. روش های آماری مورد استفاده شامل آمار توصیفی و تحلیل استنباطی به روش تحلیل واریانس چند متغیری بود.یافته ها: یافته ها نشان داد که میانگین افراد ورزشکار و غیرورزشکار در هر سه متغیر باهم تفاوت دارد. نتایج تحلیل واریانس چند متغیری مقدار P را برای استرس (0/001)، اضطراب (0/001)، افسردگی (0/001) نشان داد که در سطح 0/01 معنادار می باشد (0/01 ≥P )، در نتیجه با توجه به آماره های توصیفی استرس،اضطراب و افسردگی افراد ورزشکار، کمتر از افراد غیرورزشکار بود.نتیجه گیری: با توجه به یافته های تحقیق و مطالعات قبلی، ورزش کردن نه تنها عاملی برای کاهش افسردگی، اضطراب و استرس به شمار می آید، بلکه عاملی موثر برای سلامت جسمانی و افزایش سلامت روان افراد نیز می باشد. به همین خاطر و برای ارتقای سلامت روان نوجوانان، پیشنهاد می شود که ورزش و فعالیت بدنی بیش از پیش در کنار سایر مواردی که به کنترل و کاهش میزان افسردگی ، اضطراب و افسردگی کمک می کنند،گنجانده شود.

Keywords:

ورزشکار و غیرورزشکار , نوجوان , سلامت روان