اثر بخشی ذهن آگاهی بر سبک های دلبستگی در زوجین تبریز

پژوهش حاضر با هدف تعیین اثربخشی ذهن آگاهی بر سبکهای دلبستگی زوجین تبریز به انجام رسید. این پژوهش به شیوه نیمه آزمایی با طرح پیش آزمون پس آزمون صورت گرفت. جامعه آماری – پژوهش حاضر کلیه زوجین مراجعه کننده به فرهنگسرای آنا در سه ماهه تابستان سال 1395 می باشد که تعداد آنها 100 نفر تشکیل می دادند که با روش نمونه گیری در دسترس 30 نفر مشخص شده و در دو گروه گواه و آزمایش قرار گرفتند. زوجین براساس نمرات به دست آمده پرسشنامه دلبستگی کولینز و رید (1990) در دو گروه 15 نفری قرار گرفتند، در گروه آزمایش به این افراد هشت جلسه برنامه شناخت درمانی مبتنی بر ذهن آگاهی آموزش داده شد. برای جمع آوری اطلاعات از طریق پرسشنامه های مذکور پس آزمون گرفته شد. دادهها از طریق روشهای آماری کووارانس تک متغیره و تحلیل کوواریانس چند متغیره مورد تحلیل قرار گرفت. نتایج پژوهش به طور کلی نشان داد که درمان شناختی مبتنی بر ذهن آگاهی بر سبکهای دلبستگی زوجین تاثیر چندانی نداشت و اثر آموزش بر نزدیکی، وابستگی و اضطراب از نظر آماری معنادار نبود. بدین ترتیب می توان نتیجه گرفت که درمان شناخت مبتنی بر ذهن آگاهی بر سبکهای دلبستگی زوجین موثر نبوده است.

Keywords:

ازدواج , شناخت درمانی مبتنی بر ذهن آگاهی , سبک دلبستگی