زمین باستان شناسی با استفاده از مفاهیم دقیق
زمین شناسی به بررسی مکان های باستانی می پردازد.
رسوب شناسی به عنوان مهمترین شاخه از این علم به بررسی رسوبات این مکان ها می پردازد. با استفاده از علم
رسوب شناسی می توان وقایع طبیعی حاکم در منطقه و وقایع حاصل از فعالیت بشری را مشخص کرده و شرایط قدیمه را به طور دقیق بازسازی نمود. رسوبات را از دیدگاه زمین باستان می توان به انواع رسوبات اواری، شیمیایی و الی تقسیم کرد.
رسوبات اواری مهمترین رسوبات همراه با اثار باستانی هستند که در توصیف و تفسیر شرایط حاکم در گذشته کمک می کنند.
رسوبات اواری دارای ویژگی های توصیفی و تفسیری هستند که با استفاده از انها می توان تغییرات بزرگ مقیاس طبیعی و کوچک مقیاس طبیعی و انسانی را تشخیص داد. بنابراین شناسایی رسوبات همراه اثار باستانی و همچنین نوع رسوبات مورد استفاده کهن به عنوان شاخص های مهم
زمین باستان شناسی در تفسیر شرایط قدیمه می باشد که در چارچوب علم
رسوب شناسی می باشد