ساخت و مشخصه یابی نانو کاتالیست پروسکایتی (LaNiO(3 با سطح فعال بهبود یافته به منظور استفاده در فرایند تبدیل خود گرمایشی متان

در این پژوهش نانو کاتالیست پروسکایتی (LaNiO(3 به روش سیترات سل ژل به منظور استفاده در فرایند تبدیل خودگرمایشی متان ساخته شد. اثر افزایش سطح فعال کاتالیست پروسکیتی با تغییر در روش ساخت و ایجادحفره هایی در سطح نمونه، بر روی فعالیت کاتالیتیکی بررسی شد. مشخصات فیزیکی و شیمیایی نمونه هایساخته شده با روش های پلاسمای جفت شده القایی (ICP)، پراش پرتو ایکس (XRD)، کاهش برنامه ریزی شدهگرمایی (TPR) تعیین شد. هم چنین مساحت سطح نمونه ها با روش BET اندازه گیری شد. نتیجه هایآزمون های XRD و ICP نشان داد روش سیترات سل- ژل، روشی مناسب به منظور ساخت نمونه همگن پروسکیتی (LaNiO(3 است. با اندام آزمون های BET مشخص شد که مساحت سطح نمونه (LaNiO(3 قبل و بعداز ایجاد تغییر در روش سیترات سل- ژل سه برابر شد. نتیجه های آزمون های راکتوری نشان داد تغییر در روش ساخت، منجر به کاهش زمان القا در دماهای کمتر از 800˚C می شود.

Keywords:

روش سیترات سل- ژل , کاتالیست پروسکایتی , جانشانی , سطح فعال , فرایند تبدیل خودگرمایشی متان