بررسی استفاده از آنزیم کربونیک آنهیدراز به عنوان رویکردی آنزیم محور برای کاهش دی اکسید کربن محیط

انتشار CO2 را می توان با به دام انداختن آن قبل از اینکه وارد جو شود، کنترل کرد. چندین رویکرد شیمیایی برای کنترل انتشار آن وجود دارد که بسیاری از این روش ها ایرادهایی دارند که از آن جمله می توان به مصرف بالای انرژی، کندبودن فرایند و ایجاد محصولات مضر برای محیط زیست، اشاره کرد. رویکرد آنزیم محور که از قابلیت کربونیک آنهیدراز برای کاتالیز تبدیل CO2 به بی کربنات استفاده می کند، سرعت بالایی دارد و به نگرانی های محیطی در خصوص به دام انداختن CO2 پاسخ بهتری می دهد. از یون های بیکربنات در کاربردهای گوناگون به عنوان مثال برای سهولت رشد جلبک ها یا میکروارگانیسم هایی که از بی کربنات به عنوان منبع کربن استفاده می کنند، برای تغییر pH محیط یا ایجاد ظرفیت بافری و برای برداشت نفت می توان استفاده کرد. هدف از این مطالعه بررسی توالی های کدکننده ژن کربونیک آنهیدراز (CA) در منابع میکروبی به منظور شناسایی سویه های تولید کننده این آنزیم برای استفاده صنعتی می باشد. ابتدا توالی های مربوط به ژن کد کننده CA مربوط به میکروارگانیسم های مختلف در بانک ژن جستجو و دریافت شد. سپس این توالی ها با استفاده از نرم افزار Vector NTI مورد مقایسه قرار گرفتند. نواحی حفاظت شده این ژن در میکروارگانیسم های مختلف شناسایی شد و بر اساس این نواحی، پرایمرهای اختصاصی مناسب برای شناسایی سویه های مولد این آنزیم و پرایمرهای اختصاصی برای جداسازی این ژن برای اهداف کاربردی در صنعت، طراحی شدند. با توجه به معایب روش های شیمیایی حذف CO2 و مزایای روش آنزیم محور بر پایه آنزیم کربونیک آنهیدراز، شناسایی منابع مولد این آنزیم حایز اهمیت خواهد بود.

Keywords:

دی اکسید کربن , کربونیک آنهیدراز