ارائۀ الگویی برای ارزیابی عملکرد راهبردی صنعت انبوه سازی مسکن و تبیین راهبردهای مناسب انبوه سازان تا افق برنامۀ پنجم توسعه

با گذشت حدود نیم قرن از فراگیر شدن مدیریت راهبردی، ساختار مباحث مدیریت راهبردی در ارتباط با صنعت ساختمان، ناقص به نظر می رسد. این خلأ، در مورد انبوه سازی مسکن که در سالهای اخیر در کشورمان اهمیت زیادی یافته است، محسوس تر می باشد. لذا ضعف مدیریتی و اهمیت این صنعت، ضرورت انجام مطالعات راهبردی را طلب می کنند. در این مقاله که محصول پروژه تحقیقاتی کارشناسی ارشد و براساس پارادایم رئالیسم، رویکرد کیفی و روش مطالعۀ موردی می باشد، از طریق مصاحبۀ اولیه با 4 انبوه سازِ صاحبنظرِ انتخاب شده از جامعۀ انبوه سازان، به تعیین فرصتها و تهدیدهای صنعت انبوه سازی و راهبردهای مؤثرِ پاسخگو به هر کدام پرداخته می شود. سپس، با مصاحبۀ ثانویه، با 20 صاحبنظرِ انبوه ساز، داده های مورد نیاز برای تهیۀ ماتریس ارزیابی عوامل خارجی در 4 منطقۀ مختلف اقتصادی، ارائه می شوند. با این مصاحبه ها به پیش بینی فرصتها و تهدیدهای آینده صنعت و ماهیت اهداف بلندمدت انبوه سازان پرداخته می شود تا با کمک ماتریسهای بدست آمده و راهبردهای مؤثر برای عوامل مختلف محیطی، راهبردهای مناسب برای سازندگان تبیین شوند. راهبردهای تمرکز بر نواحی شمال اقتصادی برای دستیابی به سودآوری حداکثر و تمرکز بر جنوب اقتصادی برای عمل حداکثر به مسئولیت اجتماعی سازندگان از این مقاله نتیجه می شوند

Keywords:

انبوه سازی مسکن , مدیریت راهبردی , تجزیه و تحلیل راهبردی