اثربخشی تلفیقی مدل درمانی رویارویی و بازداری از پاسخ ERT و روش کاهش فکر خطرناک DIRT برکاهش اجتناب شناختی زوجین مبتلا به اختلال وسواس فکری عملی

اختلال وسواس فکری عملی بیماری جدی، ناتوان کننده ولی قابل درمان است. در مبتلایان به این اختلال فعالیت - بالایی در ساختارهای نوروبیولوژیکی مرتبط با سیستم بازداری رفتاری وجود دارد به همین سبب پژوهش حاضر با هدف اثربخشی تلفیقی مدل درمانی رویاروییو بازداری از پاسخ ) ERT ( و روش کاهش فکر خطرناک ) DIRT ( بر کاهش اجتناب شناختی زوجین مبتلا به اختلال وسواس فکری - عملی شکل گرفت. طرح پژوهش نیمه تجربی همراه با پیش آزمون پس آزمون با گروه کنترل بود. جامعه آماری شامل کلیه زوجین -– مبتلا به وسواس فکری عملی بود که در سال 1395 به مراکز مشاوره یا مددکاری تربت حیدریه مراجعه کرده بودند، که از بین آنها 16نفر ) 8 زوج( به صورت نمونهگیری داوطلبانهی مبتنی بر هدف و از طریق مصاحبه غربال اولیه، انتخاب و به صورت تصادفی در گروه آزمایش و کنترل جای گرفتند. گروه آزمایش مدل درمانی رویارویی و بازداری از پاسخ ) ERT ( و روش کاهش فکر خطرناک ) DIRT ( رابه طور همزمان به مدت 10 جلسه 60 دقیقهای دریافت کردند. از پرسشنامه اجتناب شناختی سکستون و داگاس ) CAQ ( برای جمعآوری اطلاعات استفاده شد. نتایج تحلیل کوواریانس تک متغیری )آنکووا( نشان داد مدل درمانی ) ERT ( و ) DIRT ( بر کاهش اجتناب شناختی زوجین مبتلا به اختلال وسواس فکری عملی اثربخشی معناداری دارد P<0/05,f=3/9 با توجه به تاثیرات مثبت مدل درمانی ) ERT ( و ) DIRT ( بر کاهش اجتناب شناختی زوجین مبتلا به اختلال وسواس فکری عملی، میتوان گفت این روشهای درمانی میتوانند بر بهبود اختلالات شخصیت موثر باشند

Keywords:

درمان , رویارویی و بازداری از پاسخ ERT , کاهش فکر خطرناک DIRT , اجتناب شناختی