تحلیل پهنه بندی های مناسب سیمای اکوتوریستی با استفاده از مدل TOPSIS ( مطالعه موردی شهرستان سمنان، استان سمنان، ایران )

گردشگری از جمله مواردی است که در مسیر تجارت بین المللی نقشی حیاتی را ایفا می کند؛ به حدی که می توان آن را نیازی غیر قابل انکار و متقابل در سطح بین المللی دانست. به منظور اجتناب از پیامدهای نامطلوب گردشگری، توسعه آن باید اندیشیده شده باشد. یکی از اولین اقدام ها، شناسایی مکان های مناسب برای توسعه گردشگری و برنامه ریزی زمین است. هدف این پژوهش، شناسایی توانایی و قابلیت های گردشگری شهرستان سمنان است که می تواند آن را به عنوان یکی از جایگاه های قابل توجه گردشگری مطرح نماید. از جمله پتانسیل های قابل ذکر برای گردشگری درسطح این شهرستان، تنوع اقلیمی و آب و هوایی، جاذبه های تاریخی و فرهنگی، جاذبه های مذهبی و زیارتی، جاذبه های طبیعی- تفریحی و ... می باشد. بدین منظور با استفاده از تکنیک GIS پارامترهای شیب، جهت، ارتفاع، میزان بارش، کاربری اراضی، توپوگرافی، زمین شناسی، فرم زمین به طور جداگانه بررسی و نقشه های رقومی هر یک تهیه گردید. با توجه به این پارامترها، فعالیت های طبیعت گردی منطقه نیز انتخاب و معرفی گردید. نقشه های نهایی پهنه های مستعد این فعالیت ها طبق هدف مورد نظر تهیه شد. طبق یافته های تحقیق در مدل GIS فعالیت های طبیعت گردی که می توان در این شهرستان در جهت توسعه آن گامی موثر برداشت عبارتند از: کویرنوردی، ستاره نگری، کوهنوردی، دامنه نوردی، طبیعت گردی و حیات وحش. سپس با استفاده از مدل TOPSIS سیمای گردشگری شهرستان رتبه بندی گردید. نتایج بدست آمده از تحلیل TOPSIS نشان دهنده آن است که حیات وحش و کویر نوردی با کسب بیشترین امتیاز 0/999، 0/998 در مقام نخست، همچین ستاره نگری و طبیعت گردی با کسب امتیاز 0/50 از دیگر پتانسیل های گردشگری شهرستان می باشند.

Keywords:

امکان سنجی توسعه , توسعه پایدار , گردشگری , TOPSIS , GIS , سمنان