مدل عرضه - تقاضا در تقاطع های غیر همسطح با بکارگیری سیستم های حمل و نقل هوشمند (ITS)

تقاطع های غیر همسطح شهری یکی از زیر ساختارهای کاربردی برای ساماندهی و روانسازی جریانهای ترافیکی در نقاطی که جریانهای ترافیکی بزرگراهی (انتقالی) با جریانهای ترافیکی غیر بزرگراهی (دسترسی) با یکدیگر تلاقی دارند، مورد استفاده قرار می گیرند. کارآمدی این گونه تقاطع ها بر اساس دو شاخص تلفیق و ارزیابی مدل تقاضا (شناخت دقیق و جامع) و مدل عرضه (ارایه سطوح سرویس) است. در این تحقیق، ارایه یک فرآیندی بر مبنای مدلی هوشمند با سه پروسه شامل: پروسه جمع آوری و طبقه بندی اطلاعات Data Presentation (لایه مقدماتی) ، پروسه پردازش اطلاعات Data Processing (لایه میانی)، و پروسه ابلاغ اطلاعات Data Presentation (لایه نهایی) مرحله بندی و معرفی می گردد. در لایه مقدمانی : مدل تقاضا (پدیده های ترافیکی)، و مدل عرضه (طراحی هندسی کنترلی)، در لایه میانی: آنالیز و تحلیل (بر اساس نرم افزارهای HiCAP2000 و Tranyt و بازخوردهای هندسی و کنترلی به همراه شاخص های ارزیابی) و در لایه نهایی: ارزیابی توام مدل عرضه – تقاضا (شاخص اجرایی) استوار است. این فرآیند توانایی الگوشناسی در ارزیابی تقاطع های غیر همسطح را به صورت هوشمند در شرایط مطالعاتی و بهره برداری برای تصمیم سازی ها و بازدهی ایده آل تا پایان عمر مفید را دارد. چگونگی عکس العمل فرآیند ارایه شده در قبال تغییرات انواع طراحی هندسی (مدل های عرضه) و شرایط مختلف ترافیکی (مدل های تقاضا) در تقاطع غیر همسطح نیایش – سئول در تهران مورد بررسی قرار گرفته است و نتایج حاصله نشان دهنده حساسیت و توانایی مدل است.