میراث فرهنگی و جاذبه های گردشگری در توسعه گردشگری نمونه موردی شهرستان اهواز

مکانهای باستانی و تاریخی به عنوان مکانهای اجتماعی و فرهنگی زیستگاه جماعتی از مردم در سده های گذشته بوده است که دارای هو یت تاریخی،جغرافیایی و فرهنگی مخصوص بخود میباشد.کشور ما ایران،علیرقم قرار گرفتن در زمره کشورهایی که از لحاظ وجود آثارباستانی وجاذبه های طبیعی و فرهنگی،ظرفیتهای گردشگری و همچنین وجود صنایع دستی به واسطه پیشینه تمدنی و باستانی، بسیار غنی بوده اما درجذب گردشگر با موانع و دشواریهای بسیار مواجه است .و با برخورداری از تاریخ و تمدنی کهن وغنی، چندان نتوانسته در امر گردشگری میراث موفق عمل کند .درهمین راستا مقاله حاضر بحث، نقش میراث فرهنگی و جاذبه های گردشگری در توسعه گردشگری با تاکید بر جاذبههای گردشگری و میراث درشهرستان اهواز را هدف خود قرار داده است .این مقاله به لحاظ روش توصیفی اکتشافی است و از روشهای اسنادیکتابخانهای و اینترنتی به منظور جمعآوری اطلاعات تحقیق استفاده گردیده است .نتیجه حاکی از آن است که تبلیغات نامناسب، ناشناخته بودن آثار و جاذبه ها و عدم محافظت از سایتهای تاریخی از دلایل عدم توسعه گردشگری در شهرستان اهواز است.

Keywords:

توریست , میراث فرهنگی و گردشگری , صنایع دستی , شهرستان اهواز