بررسی مقایسه ای رابطه بین شاخص های کیفی سود با بازده اضافی سهام با تاکید برریسک سیستماتیک براساس مدل فرانسیس

به دنبال بحران های مالی پی در پی و ورشکستگی شرکت های عظیم دنیا در سال های اخیرتوجه پژوهشگران و تحلیلگران مالی از تاکید صرف بر رقم سود ،به سمت کیفیت سود سوق پیدا کرده است. ادبیات کیفیت سود مملو از معیارهای مختلف برای اندازه گیری این مفهوم است .این پژوهش به بررسی رابطه بین شاخص های کیفی سود بابازده اضافی سهام درسطح بالا وپایین ریسک سیستماتیک بر اساس مدل فرانسیس مورد بررسی قرار می دهد. در این تحقیق به چهار ویژگی کیفی سود)قابلیت پیش بینی سود، به هنگام بودن اطلاعات سود، پایداری سودو کیفیت اقلام تعهدی( به عنوان عوامل موثر بر بازده- اضافی سهام توجه شده است و اطلاعات مربوط به 199 شرکت در بورس اوراق بهادار تهران در دوره زمانی هفت ساله 1394- 1388 مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتهاند.نتایج آزمون حاکی از آن است که کیفیت اقلام تعهدی، پایداری سود و قابلیت پیشبینی سود در ریسک پایین دارای رابطه معنادار آماری و مثبت با بازده اضافی سهام می باشند ولی این متغیرها در ریسک بالا رابطه ای با بازده اضافی سهام نداردولی متغیربه هنگام بودن اطلاعات سود در ریسک پایین و بالا دارای رابطه معنادار آماری ومثبت با متغیر بازده اضافی سهام می باشد.نتایج حاصل از برازش چهار مدل پژوهشی به تفکیک ریسک سیستماتیک تحقیق حاضر نشان می دهند که بین معیارهای کیفیت سود و بازدهی اضافی سهام در شرکت های با سطوح ریسک سیستماتیک پایین رابطه معناداری وجود دارد و فرضیه اصلی دوم این تحقیق تایید می گردد.

Keywords:

کیفیت سود , قابلیت پیش بینی سود , به هنگام بودن اطلاعات سود , پایداری سودو کیفیت اقلام تعهدی بازده اضافی سهام , ریسک سیستماتیک