بررسی نقش سهامداران در پیشگیری از ورشکستگی مالی شرکت های پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران

هر با توجه به اینکه بر اساس تیوری نمایندگی حاکمیت شرکتی برای فراهم آوردن امکان کنترل وایجاد توازن بین منافع مدیران و سهامداران و در نتیجه کاهش تضاد نمایندگی ایجاد می شود، شرکت هایی که کیفیت نظام حاکمیت شرکتی بهتری دارند، باید کمتر با مشکل تضاد نمایندگی روبرو باشند. ازاین رودر این تحقیق، در پی شناسایی عوامل موثر نظام راهبری شرکت )به ویژه مالکیت نهادی( در پیشگیری از درماندگی مالی شرکتهای پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران بودیم. جامعه آماری تحقیق، شرکتهای پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران طی سال های 1394-1389 )شش سال( -است که شرایط لازم را داشته باشد. بنا به محدودیت های تعریف شده در تحقیق شرکت های حایز شرایط 98 شرکت در قالب 588 مشاهده جمع آوری گردید. در حضور سه متغیر مستقل )درصد سهامدارن نهادی، درصد مدیران غیر موظف و نوع حسابرس( در رابطه با درماندگی مالی شرکت ها، به این نتیجه می رسیم که فقط سهامداران نهادی هستند که با درماندگی مالی رابطه دارند. البته نوع رابطه متغیر مستقیم بوده و بدین معنی است که با افزایش درصد سهامداران نهادی درماندگی مالی شرکت کاهش می یابد. ولی درخصوص دو متغیر مستقل دیگر به ترتیب سطح معنی داری 0/1,0/3 بیانگر رد فرضیه شده و هیچگونه رابطه معنی داری بین درصد مدیران غیرموظف در هیات مدیره و نوع حسابرس با پیشگیری از درماندگی مالی وجود ندارد

Keywords:

بازدارندگی , مکانیزم حاکمیت شرکتی , درماندگی مالی , بورس اوراق بهادار تهران