تاثیر الگوی آموزش خوشبینی به روش ایفای نقش بر کاهشافسردگی نوجوانان دختر کمبینا

هدف پژوهش حاضر تعیین تاثیر الگوی آموزش خوشبینی به روش ایفای نقش بر کاهش افسردگی نوجوانان دختر کمبینای شهر تهران بود. پژوهش با روش نیمه آزمایشی و طرح پیشآزمون پسآزمون با - گروه گواه انجام شد. تعداد 20 دختر نوجوان کمبینای افسرده که در مقطع راهنمایی مدرسه نابینایان نرجس تهران در سال تحصیلی1391-92 مشغول به تحصیل بودند، با استفاده از روش نمونهگیری در دسترس انتخاب و با روش تصادفی در دو گروه آزمایش و گواه جایگزین شدند. شرکتکنندگان گروه آزمایش طی ده جلسه یک ساعته بهصورت گروهی آموزش ایفای نقش را دریافت کردند، اما به گروه گواه آموزشی در این زمینه داده نشد. دادههای پژوهش بهوسیله آزمون افسردگی کودکان و نوجوانان جمعآوری و با آزمون تحلیل کوواریانس تحلیل شد. نتایج نشان داد آموزش خوشبینی به روش ایفای نقش در کاهش افسردگی نوجوانان کمبینا تاثیر معنادار داشته است. بنابراین، میتوان نتیجه گرفت که آموزش خوشبینی به روش ایفای نقش میتواند بر کاهش افسردگی نوجوانان کمبینا تاثیر نسبتا پایدا ریداشته باشد.

Keywords:

افسردگی , ایفای نقش , خوشبینی , کمبینا