مطالعه نقش واسطه ای سرمایه های انسانی در رابطه خودرهبری کارکنان و چابکی سازمانی مدارس

پژوهش حاضر با هدف تبیین نقش واسطه ای سرمایه های انسانی در رابطه خودرهبری کارکنان و چابکی سازمانی مدارس انجام شده است. روش پژوهش حاضر ازلحاظ هدف، کاربردی و از نظر شیوه ی جمع آوری داده ها توصیفی و از نوع همبستگی هست. روش تحلیل این پژوهش از نوع مدلیابی معادلات ساختاری بوده است. جامعه پژوهش شامل کلیه مدیران، معاونان، معلمان و کادر اجرایی مدارس دوره اول و دوم ابتدایی ناحیه یک شهرری بوده که با استفاده از فرمول نمونه گیری کوکران و روش نمونه گیری طبقهای با اختصاص متناسب، 170 نفر از آنان انتخاب شدند. برای جمعآوری داده ها از پرسشنامه خودرهبری ابیلی ومزاری 1393 ، سرمایه های انسانی نادری 1390 و چابکی سازمانی مرادی 1393 استفاده شد. به منظور تحلیل داده ها از آزمونهای کولموگروف اسمیرنوف T تکگروهی، ضریب همبستگی گشتاوری پیرسون، و مدلیابی معادلات ساختاری استفاده شد. نتایج نشان داد سه متغیر اصلی پژوهش (خودرهبری سرمایه های انسانی و چابکی سازمانی( با یکدیگر رابطه مثبت و معناداری P<0/01 دارند. مدل یابی معادلات ساختاری نیز حاکی از تاثیر خودرهبری بر سرمایههای انسانی ϒ=0/81 سرمایه های انسانی بر چابکی سازمانی β=0/60 هست. همچنین خودرهبری بهطور غیرمستقیم و با میانجیگری سرمایههای انسانی بر چابکی سازمانی ϒ=039 تاثیرگذار است. نتایج همچنین نشان داده که خودرهبری به طور مستقیم بر چابکی سازمانی تاثیرگذار نیست. نهایتا میتوان اینگونه نتیجه گرفت که ارتقای رفتارهای مبتنی بر خود مسئولیت پذیری و خودآغازگری مانند خودرهبری، نه تنها موجبات رشد سرمایه انسانی را فراهم میکند، بلکه چابکی سازمانی را به واسطه سرمایه انسانی تسهیل میکند

مطالعه نقش واسطه ای سرمایه های انسانی در رابطه خودرهبری کارکنان و چابکی سازمانی مدارس Keywords:

چابکی سازمانی , خودرهبری , سرمایه ای انسانی , کارکنان , مدارس