تاثیر بازی بر پیشرفت تحصیلی و خلاقیت دانش آموزان دوره ابتدایی

تحقیق حاضر با هدف بررسی تاثیر بازی بر پیشرفت تحصیلی و خلاقیت دانش آموزان دوره ابتدایی شهر یزد انجام شد. روش تحقیق در این مطالعه، از نظر حوزه یافته های پژوهشی کاربردی و از نظر نوع توصیفی علی مقایسه ای است و متغیرها در محیطی واقعی مورد اندازه گیری و بررسی قرار گرفته اند و اطلاعات از طریق پرسشنامه جمع آوری شده است. جامعه آماری این تحقیق شامل تمام دانش آموزان پسر و دختر سال پنجم و ششم دوره ابتدایی شهرستان یزد است که تعداد آن ها در سال تحصیلی - برابر با نفر است. حجم نمونه با استفاده از جدول مورگان نفر در نظر گرفته شد و روش نمونه گیری در این پژوهش از نوع تصادفی خوشه ای است. برای تحلیل آماری داده ها از آزمون T، تحلیل واریانس یک راهه و در صورت ضرورت از آزمون تعقیبی استفاده شده است. یافته های پژوهش حاکی از آن است که با توجه به میانگین گروه ها، میزان خلاقیت افرادی که در روز کمتر از یک ساعت بازی می کنند بیش از کسانی است بیش از دو ساعت در روز به بازی می پردازند. همچنین میان میزان خلاقیت دانش آموزان با توجه به نوع بازی آن ها رابطه ی معناداری وجود دارد که این تاثیر در پیشرفت تحصیلی آنها دیده نمی شود.

Keywords:

بازی , روانشناسی کودک , روانشناسی بازی , بازی درمانی , پیشرفت تحصیلی , خلاقیت