رابطه بین هوش معنوی و تحلیل رفتگی شغلی با در نظر گرفتن نقش میانجی رفتار شهروندی سازمانی کارکنان آموزش و پرورش استان مازندران

هدف اصلی این تحقیق شناخت رابطه هوش معنوی و تحلیل رفتگی شغلی با در نظر گرفتن نقش میانجی رفتار شهروندی سازمانی کارکنان آموزش و پرورش استان مازندران بود. روش تحقیق در این مطالعه توصیفی و از نوع همبستگی انتخاب شد. جامعه ی آماری این پژوهش، شامل کلیه کارکنان آموزش و پرورش استان مازندران به روش طبقه ای انتخاب شدند. ابزار گرد آوری داده ها پرسشنامه هوش معنوی کینگ، پرسشنامه تحلیل رفتگی شغلی مسلش، پرسشنامه رفتار شهروندی سازمانی اورگانو کانوسکی بود. روش تجزیه و تحلیل داده ها آمار توصیفی شامل میانگین انحراف استاندارد، خطای اندازه گیری و غیره و همچنین با توجه به ساختار مفهومی تحقیق، روش مدلسازی معادلات ساختاری و تحلیل عاملی انجام شد. نتایج بیانگر این است که بین هوش معنوی و رفتار شهروندی سازمانی رابطه مثبت و معناداری وجود دارد. بین رفتار شهروندی سازمانی و تحلیل رفتگی شغلی رابطه منفی و معناداری وجود دارد، بین هوش معنوی و تحلیل رفتگی شغلی رابطه منفی و معناداری وجود دارد و همچنین بین هوش معنوی و تحلیل رفتگی شغلی از طریق رفتار شهروندی سازمانی رابطه معناداری وجود دارد.

Keywords:

هوش معنوی , رفتار شهروندی سازمانی , تحلیل رفتگی سازمانی