اثربخشی درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد ACT بر میزان خودپیروی همسران مردان مبتلا به ام اس شهرستان یزد

فلج چندگانه که با نام اختصاری ام اس نیز شناخته می شود یک بیماری التهابی است که در آن غالف های میلین سلول های عصبی در مغز و ستون فقرات آسیب می بیند. زنانی که همسرشان به این بیماری مبتلا هستند بعد از یک مدت پرستاری و مراقبت به خاطر تغییر شرایط و سبک زندگیشان خسته شده و باعث می شود خودپیروی در آنها کاهش یابد. هدف پژوهش حاضر اثربخشی درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد بر میزان خودپیروی همسرانمردان مبتلا به ام اس بود. جامعه آماری همسران مردان مبتلا به مولتیپل اسکلروز عضو انجمن ام اس شهر یزد بود که از میان آنها به صورت نمونه گیری هدفمند، 30 نفر انتخاب و به صورت تصادفی 15 نفر در گروه آزمایش و 15 نفر در گروه کنترل جایگزین شدند. روش پژوهش حاضر شبه آزمایشی، از نوع پیش آزمون – پس آزمون با گروه کنترل بود. ابزار پژوهش شامل پرسشنامه بهزیستی روانشناختی ریف بود. داده ها با استفاده از نرم افزار spss و روش آماری تحلیل کوواریانس تحلیل شدند. مداخالت مربوط به پذیرش و تعهد درمانی در 8 جلسه ی 30 دقیقه ای و هفته ای 2 جلسه به صورت گروهی برای گروه آزمایش انجام شد بعد از پایان جلسات از هر دو گروه پس آزمون گرفته شد. نتایج آزمون تحلیل کوواریانس نشان داد که اثربخشی درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد بر میزان رضایت از زندگی زنان معنادار است.

Keywords:

ام اس , خود پیروی , درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد