الگوی توسعه کالبدی تبریز و تاثیرآن بر فضای سبز شهری

شهر نشینی یکی از پیامدهای اصلی انقلاب صنعتی میباشد که روند گسترش شهر نشینی را متحول کرده و باعث گسترش مهاجرتها به شهرها گردیده است. یکی از نتایج اصلی گسترش شهرنشینی در دهه های گذشته، تغییرات کاربری اراضی در شهرها و مخصوصا کاربری فضاهای سبز شهری می باشد. در این پژوهش، با استفاده از تصاویر ماهواره ای لندست و اسپات برای سالهای 1368 و 1384 ،به بررسی و تحلیل توسعه شهری و تخریب فضاهای سبز پرداخته شده است. نتایج به دست آمده حاکی از این است که هدایت نادرست توسعه شهری در دوره 16 ساله باعث تخریب بیش از 1100 هکتار از فضای سبز و بیش از 3700 هکتار زمین زراعی شده است همچنین نتایج حاصل از مدل هلدرن در ارزیابی نحوده توسعه کالبدی- فضایی شهر تبریز نشانگر آنست که 40 درصد رشد فیزیکی شهر مربوط به افزایش جمعیت شهر و 60 درصد آن مر بوط به رشد افقی و اسپرال شهر تبریز بوده است که اکثر این توسعه ها با تخریب فضاهای سبز و باغات اطراف شهر تبریز صورت گرفته است.