بررسی معیارهای آرشیتکتوری در طراحی شناورهای تندرو

در تحقیق حاضر معیارهای آرشیتکتوری شناورهای تندرو ارایه میگردد،که شامل چیدمان درونی شناور، معرفی و تحلیل فضاها، جانمایی عمومی و بررسی ارگونومی شناور میباشد. آرشیتکتوری شناور شامل تقسیمبندی فضاهای داخلی شناور و چیدمان تجهیزات در قسمتهای مختلف آنمیباشد. پیش از شروع جانمایی سناریو کاربری شناور و الزامات مورد نیاز مشتری تعریف میگردد. شناور به طور کلی به سه قسمت تقسیم میگردد: قسمت سینه، قسمت میانی، قسمت پاشنه. طراحی صورت گرفته دارای ورودی های پروسه شامل: خصوصیات طراحی، امکان سنجی طراحی وطراحی اصلی میباشد. آشنایی با ابعاد بدن انسان و ارگونومی، در طراحی فضاهای زیستی بسیار موثر است که این ابعاد و حالات مختلف آن میبایست در طراحی قسمتهای مختلف و جانمایی درون شناور، لحاظ شود. طراحی جانمایی شناورهای تندرو با در نظر گرفتن تمامی عوامل و مولفههای مرتبط شناورو خدمه در زمینه: دید سکاندار، تعلیق صندلی، مخازن سوخت، قابلیت سکونت خدمه، دسترسیها، جانمایی اتاقهای شناور، فضای بهداشتی، دریچهها و بازشوها، آشپزخانه، راهپلهها، سیستم رانش و موتور صورت میگیرد. بر اساس مطالب مطرح شده جانمایی عمومی شناورهای تندرو میبایست به طور استاندارد و با در نظر گرفتن شرایط ارگونومی و شرایط عملکردی طراحی شود.

Keywords:

آرشیتکتوری شناور , شناورهای تندرو , جانمایی عمومی , ارگونومی , دید سکاندار