تاثیر روش های مختلف عصاره گیری بر فعالیت آنتی اکسیدانی برگ گیاه ترب کوهی

برگ ترب کوهی منبع غنی از ترکیبات فنلی و توکوفرولی می باشد که دارای فعالیت آنتی اکسیدانی می باشد. آنتی اکسیدان های موجود در رژیم غذایی به لحاظ محافظت بدن در مقابل استرس اکسیداتیو و حفظ سلامت حایزاهمیت هستند. هدف از این مطالعه بررسی تاثیر روش استخراج فوق بحرانی و همچنین حلال های مختلف ( آب، آب/ اتیانول ( 50:50 ) و اتانول) بر میزان ترکیبات فنلی، توکوفرولی و فعالیت آنتی اکسیدانی عصاره برگ ترب کوهی برای به دست آوردن بهترین بازده استخراج جهت استفاده بهینه از عصاره انجام شده است. فعالیت آنتی اکسیدانی هر عصاره از طریق مهار رادیکال آزاد DPPH ، آزمون بی رنگ شدن بتاکاروتن لینولییک اسید و شاخص پایداری اکسایشی تعیین شد. بیشترین میزان ترکیبات فنلی و توکوفرولی در تیمار استخراج فوق بحرانی و آب مشاهده شد ( به ترتیب 394/44±19/67 میلی گرم/گرم، 5/32±124/96 میلی گرم/گرم در وزن خشک و 20/60±381/84 میلی گرمو گرم و 5/43±116/23 میلی گرم/گرم) مشاهده شد. همچنین در آزمایش های آنتی اکسیدانی مهار رادیکال آزاد DPPH و بی رنگ شدن بتاکاروتن لینولییک اسید تیمار آب و استخراج فوق بحرانی بیشترین میزان فعالیت آنتی اکسیدانی را دارا بود و با آنتی اکسیدان سنتزی TBHQ اختلاف معنی داری نداشت. با توده به نتایج مطالعه فوق می توان عصاره برگ ترب کوهی به روش استخراج فوق بحرانی و آب جایگزین آنتی اکسیدان های سنتزی در صنایع غذایی نمود.

Keywords:

ترب کوهی , مهار رادیکال آزاد DPPH , ترکیبات فنلی