بررسی لزوم یا عدم لزوم استفاده از دستگاه هوا شوی در سیستم تهویه خط 2 مترو مشهد برای دو حالت فصل تابستان و زمستان با استفاده از مدلسازی CFD

نیاز به سیستم حمل ونقل عمومی که از کیفیت بالایی برخوردار باشد نیاز اساسی شهرهای پرجمعیت است. در بین وسایل حمل ونقل عمومی، مترو راه حل مناسبی برای حل مشکلات حمل ونقل در شهرهای بزرگ است. با توجه به اینکه مترو در زیر زمین حفر میشود و از طرفی گرمای ناشی از ایستگاه ها و قطار در این محیط وجود دارد، نیاز به سیستم تهویه مناسبی که شرایط آسایش حرارتی را برای استفاده کنندگان فراهم کند الزامی است. در برخی شهرها به دلیل وجود آب وهوای نسبتا سرد استفاده از هوا شوی در سیستم تهویه پیشنهاد نمیشود اما در مورد شهرهایی که دمای معتدل به بالا دارند باید بررسی هایی جهت لزوم یا عدم لزوم استفاده از هوا شوی صورت پذیرد. با توجه به اینکه همواره مقداری گرما در ایستگاه مترو تولید میشود و همچنین دمای هوای سطح شهر در فصل های مختلف متفاوت است بنابراین طراحی سیستم تهویه به گونه ای که شرایط آسایش حرارتی را فراهم کند نیاز به یک مهندسی دقیق دارد. در این تحقیق با استفاده از مدلسازی CFD به برسی این مشکل پرداخته شده است. مدلسازی برای دو حالت فصل زمستان و فصل تابستان انجام شده است و نتایج نشان میدهد که دستگاه هواشوی تنها در فصل تابستان برای ایجاد شرایط آسایش حرارتی لازم میباشد.

Keywords:

سیستم تهویه , مدلسازی CFD , مترو , دستگاه هوا شوی , دمای هوا