مدیریت ریسک خشکسالی گامی به سوی توسعه پایدار سکونتگاههای روستایی(مطالعه موری: شهرستان اردکان)

خشکسالی به عنوان بارزترین و تکرارپذیرترین سانحه طبیعی محسوب میشود که در تمام نقاط جهان، به خصوص مناطق خشک و نیمه خشک خسارات فراوانی را بر جوامع بشری وارد میکند. اقدامات پیشگیرانهای (مدیریت ریسک خشکسالی) که بتواند اثرات خشکسالی را کاهش دهد، نهتنها در مقایسه با هزینههای جبران خسارت مبلغ ناچیزی میباشد، بلکه این اقدامات در هزینههایی که بعد از وقوع خشکسالی صرف میشود، به صرفهجویی و کاهش هزینهها نیز میاندود. شهرستان اردکان با توجه به قرارگیری در ناحیه نیمه خشک کشور در طی دو دهه اخیر بیشترین میزان خسارت را از خشکسالی متحمل شده است. لذا پایش گسترده خشکسالی و ایجاد یک نظام هشدار و پیش آگاهی در این شهرستان امری اجتناب ناپذیر است. روش تحقیق حاضر توصیفی – تحلیلی و روش گردآوری اطلاعات اسنادی و میدانی میباشد. برای انجام این پژوهش از آمار و اطلاعات ایستگاه سینوپتیک شهرستان اردکان طی سالهای 95-1385 استفاده شده است. با توجه به اهمیت مدیریت ریسک خشکسالی، در تحقیق حاضر ضمن ارزیابی خشکسالیها و پیشبینی احتمال وقوع آنها با استفاده از شاخص استانداردشده بارش (SPI (به ارایه راهکارهای مدیریت ریسک خشکسالی با هدف کاهش آسیبپذیری کشاورزان در دورههای آتی خشکسالی و استفاده پایدار منابع آبی شهرستان اردکان در راستای توسعه پایدارپرداخته شده است.

Keywords:

خشکسالی , پایش , توسعه پایدار , اردکان , SPI