بررسی نقش عمل به باورهای دینی در پیش بینی خودکارآمدی و امید به زندگی زنان مطلقه در بافت فرهنگی شهر ورامین

هدف از انجام پژوهش حاضر بررسی نقش عمل به باورهای دینی در پیش بینی خودکارآمدی و امید به زندگی زنان مطلقه در بافت فرهنگی و مذهبی شهر ورامین می باشد. طرح پژوهش حاضر با توجه به موضوع، اهداف و فرضیه-های مورد نظر، توصیفی و از نوع همبستگی است. جامعه آماری کلیه زنان مطلقه شهر کرج در سه ماهه اول 1394 بود که به مرکز مشاوره طلاق دادگاه خانواده شهر کرج مراجعه نموده اند که تعداد آنها پس از استعلام از دادگاه خانواده این شهر تقریبا برابر با 1000 نفر بوده است که از این بین 278 نفر با روش نمونه گیری داوطلبانه در دسترس انتخاب شده و آزمون امید به زندگی میلر، مقیاس خودکارآمدی عمومی شرر و پرسش نامه معبد پاسخ دادند. داده های جمع آوری شده به وسیله آزمون همبستگی پیرسون و رگرسیون چندگانه مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند. نتایج پژوهش نشان داد باورهای مذهبی (001/0> p)، رفتار مذهبی جمعی (05/0> p)، رفتار عملی (001/0> p) و رفتار دینی (05/0> p) با خودکارآمدی رابطه مثبت و معناداری دارند. همچنین 1/8 درصد از واریانس خودکارآمدی را رفتار عملی ، رفتار مذهبی جمعی و رفتار دینی پیش بینی نمودند. همین طور باورهای مذهبی (001/0> p)، رفتار مذهبی شخصی (01/0> p)، رفتار مذهبی جمعی (01/0> p) و رفتار عملی (001/0> p) با امید به زندگی رابطه مثبت و معناداری دارد و 9/16 درصد از واریانس امید به زندگی را رفتار عملی، رفتار مذهبی شخصی و رفتار مذهبی جمعی پیش بینی نمود. بدین ترتیب می توان نتیجه گرفت که عمل به باورهای دینی توان پیش بینی خودکارآمدی و امید به زندگی زنان مطلقه در بافت فرهنگی شهر ورامین را دارد.

Keywords:

خودکارآمدی , امید به زندگی , باورهای دینی , بافت فرهنگی شهر ورامین