اثر بخشی آموزش شناختی مبتنی بر ذهن آگاهی بر تاب آوری نوجوانان خانواده های طلاق با توجه به فرهنگ در ایران

طلاق یکی از چالش برانگیزترین رویداد های زندگی برای والدین و فرزندان، به خصوص در فرهنگ ایران می باشد. طلاق والدین مشتمل بر مجموعه وسیعی از تغییرات و سازمان دهی های مجدد خانواده است که در طول زمان بر سازگاری نوجوانان تاثیر می گذارد.پژوهش حاضر با هدف بررسی اثر بخشی آموزش شناختی مبتنی بر ذهن آگاهی بر تاب آوری نوجوانان خانواده های طلاق با توجه به فرهنگ ایران انجام گردید.این پژوهش از نوع نیمه آزمایشی(با طرح پیش آزمون-پس آزمون) و با گروه کنترل می باشد و جامعه آماری کلیه دانش آموزان نوجوان دختر با خانواده های طلاق در منطقه 1 تهران بودند. با استفاده از روش نمونه گیری خوشه ای 2 دبیرستان انتخاب و از بین دانش آموزان با خانواده های طلاق 30 نفر از آنها که تاب آوری پایینی را در مقیاس کانر دیویدسون نشان دادند، به صورت تصادفی در دو گروه آزمایش و کنترل قرار گرفتند (آزمایش = 15، کنترل = 15). ابزار پژوهش پرسشنامه تاب آوری کانر– دیویدسون (2003) بود. برای تحلیل داده ها از دو سطح توصیفی (میانگین و انحراف استاندارد) و استنباطی (تحلیل کوواریانس ) استفاده شد..نتایج تحلیل کوواریانس نشان داد که روش آموزش شناختی مبتنی بر ذهن آگاهی بر تاب آوری دانش آموزان طلاق با توجه به فرهنگ ایران موثر بوده، و باعث افزایش تاب آوری در آنها شده است (005/0> P). آموزش شناختی مبتنی بر ذهن آگاهی بر افزایش تاب آوری در نوجوانان طلاق با توجه به فرهنگ ایران موثر است، بنابر این استفاده از آموزش هایی مبتنی بر این روش در افزایش تاب آوری پیشنهاد می شود

Keywords:

آموزش شناختی مبتنی بر ذهن آگاهی , تاب آوری , نوجوانان طلاق , فرهنگ در ایران