اثر بخشی آموزش گروهی واقعیت درمانی بر کاهش پرخاشگری دانش آموزان دختر با فرهنگ ایرانی

پرخاشگرییکی از مهمترین مشکلات نوجوانان ایرانی و سایر کشورها است که آن را به عنوان آمادگی برای ابراز خشم تعریف می کنند. پژوهش حاضر با هدف بررسی اثربخشی آموزش گروهی واقعیت درمانی بر کاهش پرخاشگری دانش آموزان دختر پرخاشگر با فرهنگ ایرانی صورت گرفته است. روش پژوهش نیمه آزمایشی و در قالب طرح پیش آزمون- پس آزمون با گروه کنترل اجرا شد. جامعه آماری پژوهش کلیه دانش آموزان دختر دوره متوسطه دوم در سال تحصیلی 95-94 بودند. برای گردآوری دادههاازپرسشنامه پرخاشگری باس و پری استفاده شد. 34 نفر که بالاترین نمرات را در پرسشنامه پرخاشگری باس و پری (1992) داشتند انتخاب و به صورت تصادفی در دو گروه آزمایش و کنترل (هر گروه 17 نفر) جایگزین شدند. گروه آزمایش 8 جلسه 90 دقیقهای تحت آموزش قرار گرفتند و گروه کنترل تا پایان پژوهش آموزشی دریافت نکرد. برای تحلیل داده ها از آزمون آماری تحلیل کواریانس استفاده شد. تحلیل نتایج نشان داد که آموزش گروهی نظریه انتخاب و واقعیت درمانی به طور معنا دار در کاهش و مهار پرخاشگری نوجوانان با فرهنگ ایرانی موثر بوده است. این پژوهش نقش و تاثیر آموزش گروهی واقعیت درمانی را بر کاهش پرخاشگری نوجوانان با فرهنگ ایرانی مورد تایید قرار می دهد

Keywords:

آموزش گروهی , نظریه انتخاب , واقعیت درمانی , پرخاشگری , دانش آموزان