بررسی رابطه همدلی و ارتباطات سازمانی با بهبود کیفیت گرایی کارکنان ادراه کل تامین اجتماعی استان مازندران

پژوهش حاضر با هدف بررسی ارتباط بین همدلی و ارتباطات سازمانی با بهبود کیفیتگرایی در بین کارکنان اداره تامین اجتماعی استان مازندران در سال 1394 انجام شده است. تحقیق حاضر از لحاظ هدف، کاربردی؛ از لحاظ روش، توصیفی و به روش میدانی و پیمایشی انجام شده است. جامعه آماری مورد بررسی کارکنان اداره تامین اجتماعی استان مازندران بوده که تعداد آنها 980 نفر میباشد. به منظور محدود و قابل دسترس نمودن جامعه، کارکنان ادراه تامین اجتماعی غرب استان مازندران به عنوان نمونه انتخاب شده که تعداد آنها 284 نفر بوده و به روش سرشماری مورد پرسش قرار گرفته اند. پژوهشگر دادههای مورد نیاز را از روشهای کتابخانه ای و میدانی جمع آوری نموده که با توجه به موضوع و هدف پژوهش، بخش اعظمدادهها و اطلاعات مورد نیاز جهت تجزیه و تحلیل سوالات و آزمون فرضیات، از طریق توزیع پرسشنامه حضوری در بین نمونه آماری به دست آمده است. لازم به ذکر است در جریان جمع آوری دادهها از 3 پرسشنامه همدلی سازمانی، ارتباطات سازمانی و پرسشنامه کیفیتگرایی استفاده شده که روایی آنها از طریق نظرسنجی از خبرگان و اساتید مرتبط و پایایی آنها نیز به وسیله ضریب آلفای کرونباخ تایید شده است. مقادیر آلفای به دست آمده به ترتیب عبارتند از: 79,0 ،84,0 و 82,0 . پژوهشگر به منظور تعیین نرمال بودن دادهها از آزمون کولوموگروف - اسمیرنوف، جهت رتبه بندی متغیرهای هر یک از ابعاد تحقیق از آزمون فریدمن و نهایتا به منظور آزمون فرضیهها از مدل معادلات ساختاری به کمک نرم افزارهای لیزرل و SPSS استفاده نموده است. نتایج به دست آمده نشان میدهد بین همدلی و ارتباطات سازمانی با کیفیتگرایی کارکنان، بین همدلی و کیفیتگرایی کارکنان، بین ارتباطات سازمانی با کیفیتگرایی کارکنان و همچنین بین متغیرهای همدلی و ارتباطات سازمانی رابطه مثبت و معناداری وجود دارد.

Keywords:

ارتباط سازمانی , کیفیتگرایی , همدلی , ابعاد کیفیتگرایی , آزمون رتبه بندی فریدمن