مکان یابی در شعب بانکی یکی از اساسی ترین ارکان دستیابی به بازار فعالیت تجاری می باشد. لذا استفاده از روش های پیشرفته در انتخاب مکان و استفاده حداکثری از این عامل در جهت پوشش هرچه بیشتر مخاطبین و جذب مشتری بیشتر، همواره مد نظر مسیولین بنگاه های اقتصادی بوده است. همچنین در راستای اهداف سازمانی، تاکید بر طراحی های خاص و ویژه این مراکز سبب شکل گیری معماری بانکی شده که تقریبا در تمامی
بانک ها یکسان است. در این پژوهش نسبت به بررسی عملکرد صورت گرفته در این راستا و در نهایت میزان دستیابی به اهداف ترسیمی توسط
بانک ها با استفاده از عامل معماری و همچنین وضعیت مکانی اقدام شده است. این پژوهش از نوع تحلیلی- توصیفی بوده و برای کسب اطلاعات از بررسی میدانی، مصاحبه و همچنین پرسش نامه بهره جسته است و همچنین از نظرات متخصصین
بانک کشاورزی برای تهیه پرسشنامه به عنوان خبرگان استفاده شده و سپس توسط عامه مردم پرسش نامه ها پاسخ داده شده است. به طور کلی با توجه به اینکه
مکان یابی بر اساس علوم ریاضی و محاسبات ماتریسی صورت می گیرد، بر اساس بررسی ها، هرچند در صحت اثرگذاری اینگونه محاسبات خدشه ای وارد نشده ولیکن مشخص شد که تنها نگرشی ریاضی و محاسباتی به دلیل ساختار دگرگون شده اجتماعی و اقتصادی کفایت نمی کند و کیفیت مسایل اجتماعی و نگرش مردم در استفاده از این نوع خدمات نیز موثر است.