تاثیر مودهای بالاتر بر رفتار لرزه ای قاب های فولادی دوگانه با لحاظ اندرکنش خاک و سازه تحت زلزله های دور از گسل

در چند سال اخیر روش تحلیل استاتیکی غیرخطی جهت تعیین نیازهای لرزه ای سازه و به طور خاص در مهندسی زلزله و در طراحی بر اساس عملکرد بسیار مورد توجه محققین بوده است. از معایب این روش این است که فرض می گردد پاسخ سازه توسط مد اصلی آن کنترل می شود در حالیکه در ساختمان های بلند اثر مودهای بالاتر قابل تامل است. در سال های اخیر تلاش هایی در راستای رفع محدودیت ها و اصلاح روش پوش آور صورت گرفته است که بر اساس آن مودهای بالاتر نیز در پاسخ سازه دخیل می باشند.همچنین در تحلیل سازه ها فرض می شود که خاک واقع در زیر سازه صلب است و از اثر اندرکنش خاک و سازه صرف نظر می گردد. این در حالی است که خاک در واقعیت صلب نیست و وجود خاک در زیر سازه باعث تغییر خصوصیات دینامیکی سازه و در نتیجه پاسخ آن می گردد. در این پژوهش به مقایسه روش پوش آور مودال وتحلیل های دینامیکی تاریخچه زمانی با و بدون اثرات اندرکنش خاک و سازه مورد بررسی قرار خواهد گرفت و رفتار سازه های مهندسی با احتساب این موارد مطالعه خواهد شد. در راستای تحقق این هدف، سه سازه دو بعدی فولادی 7، 15 با پنج دهانه مساوی دارای سیستم دوگانه (قاب خمشی+مهاربند همگرا) با احتساب اندرکنش خاک و سازه مدل شده و تحت رکوردهای حوزه دور مورد تحریک قرار گرفته اند. نتایج حاکی از تفاوت محسوس و غیر قابل انکار اندرکنش خاک-سازه و تاثیر مودهای بالا در پاسخ سازه تحت زلزله های دور از گسل و در روش پوش آور مودال می باشند.

Keywords:

زلزله های حوزه دور از گسل , پوش آور مودال , مودهای بالا , اندرکنش خاک-سازه