طراحی فضاهای شهری رها شده با رویکرد زمینه گرایی با تاکید بر فرم کالبدی و عملکردی (نمونه موردی باند فرودگاه قدیم زنجان)
Publish place: سومین کنفرانس سالانه پژوهش های معماری، شهرسازی و مدیریت شهری
Publish Year: 1396
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: Persian
View: 852
- Certificate
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
AUUM03_338
تاریخ نمایه سازی: 4 مهر 1396
Abstract:
شهرسازی زمینه گرایی به مثابه رویدادی تاریخی است که عناصر شهر در درون آن شناخته، پرداخته و ساخته می شوند. زمینه گرایی پیوند میان معماری و شهرسازی در زمینه ای معین است. به عبارت دیگر زمینه جایی است که معماری و شهرسازی را به هم مربوط می سازد. پژوهش حاضر به شیوه توصیفی –تحلیلی با ماهیت کاربردی نحوه طراحی فضاهای شهری رها شده با رویکرد زمینه گرایی کالبدی را تبیین میکند. روش گردآوری داده ها در این پژوهش با استفاده از داده ها و نقشه ها و اسناد موجود، مشاهده میدانی،برداشت کالبدی انجام گرفته و نتایج آن در کنار هم گذاشته شده و درنهایت رویکرد مشخص زمینه کالبدی طراحی در قالب ضوابط و مقررات طراحی انجام گرفت. نتایج نشان می دهد توجه به ابعاد زمینه ای مانند تراکم ، ارتفاع ، قدمت سکونت و احداث، نحوه قرار گیری بناها وبافت حاکم بر زمینه و خط آسمان بدلیل نمود ظاهری بیشتر آنها نقش اساسی را در طراحی کالبدی اراضی بایر و رها شده دارد.
Keywords:
Authors
اسماعیل دویران
عضو هیات علمی دانشگاه فرهنگیان گیلان
محمدجواد جلیل نژاد
کارشناسی ارشد طراحی شهری دانشگاه آزاد زنجان