سرمایه اجتماعی و مشارکت شهروندان در طرح های شهری (مطالعه موردی : طرح بهسازی و نوسازی حله فیض آباد)

مشارکت مردم به عنوان سرمایه اجتماعی، ضامن تحقق طرح های نوسازی و بهسازی بافت فرسوده می باشد. هدف این پژوهش توجه به سرمایه اجتماعی و مشارکت شهروندان در طرح های بهسازی و نوسازی شهری با رویکرد شهرسازی مشارکتی، غنی سازی ادبیات در زمینه ی سرمایه اجتماعی و مشارکت شهروندان در تهیه ی طرح ها و تحلیل میزان بهره گیری از مشارکت شهروندان در طرح ها می باشد. پژوهش حاضر، از نظر هدف کاربردی و به لحاظ روش توصیفی تحلیلی (پیمایشی) و از نوع همبستگی استفاده شده است. جامعه آماری در این تحقیق، شامل کلیه سرپرستان خانوار در محله فیض آباد که برابر 1393 نفر و براساس فرمول کوکران، حجم نمونه برابر 262 نفر و از روش نمونه گیری سیستماتیک استفاده شده است. نتایج به دست آمده از این پژوهش نشان دهنده این است که در طرح، سرمایه اجتماعی ( اعتماد اجتماعی، انسجام اجتماعی و مشارکت اجتماعی ) و مشارکت ساکنین در نظر گرفته نشده است. نتیجه آن بی اعتمادی و عدم رضایتمندی ساکنان بوده که این سیاست مبتنی بر سیاست های متمرکز و غیر مشارکتی است که نهایتا طرح به اهداف خود دست نیافته است.

Keywords:

سرمایه اجتماعی , مشارکت مردم , طرح بهسازی و نوسازی , بافت فرسوده , محله فیض آباد