تاثیر الیاف پلیمری و مقاومت بتن بر میزان ترک خوردگی ناشی از جمع شدگی (آبرفتگی) پلاستیک در دال های بتنی

زمانی که بتن رطوبت خود را از دست می دهد، دچار جمع شدگی و کاهش حجم شده و در نهایت باعث ایجاد ترک و افزایش تغییر شکل در بتن می شود. در صورتی که عضو بتن مسلح مقید باشد، کرنش های ناشی از جمع شدگی بتن باعث ترک خوردگی عضو شده و باعث افزایش تغییر شکل های عضو با زمان می شود. این پدیده به دلیل تبخیر سریع آب در هنگام بتن ریزی، بر اثر وزش باد و افزایش دما اتفاق می افتد. ترک ها، یکی از دلایل اصلی در کاهش مقاومت و دوام بتن است. لذا در این تحقیق، با استفاده از یک نوع الیاف پلیمری، اثر استفاده از آنها با نسبت های حجمی مختلف بر کاهش ترک خوردگی ناشی از آبرفتگی پلاستیک در دال های بتنی مورد ارزیابی قرار گرفت. آزمایشات حجمی مختلف بر کاهش ترک خوردگی ناشی از ابرفتگی پلاستیک در دال های بتنی مورد ارزیابی قرار گرفت. آزمایشات جمع شدگی پلاستیک در یک گرمخانه و با استفاده از قالب هایی که برای این منظور طراحی شده انجام شد. پارامترهای مورد مطالعه در این تحقیق، درصد حجم الیاف به حجم بتن و مقاومت بتن است. در نهایت، تاثیر مقدار الیاف پلیمری بر میزان ترک خوردگی ناشی از جمع شدگی پلاستیک بتن مورد بررسی و بحث قرار گرفت.

Keywords:

الیاف پلیمری , بتن الیافی , آبرفتگی پلاستیک , ترک خوردگی , نسبت الیاف