یکی از راه های صاحب فرزند شدن زوج های نابارور، بهره گیری از فن آوری
رحم جایگزین است. در مورد فردی که با روش های نوین پزشکی به صورت مادر جایگزین تکون و تولد یافته، این پرسش خودنمایی می کند که وضعیت
نسب و قرابت او و در نتیجه، پیامد و آثار آن به چه ترتیبی خواهد بود با توجه به انواع روش های استفاده از
رحم جایگزین به نظر می رسد استفاده از
رحم جایگزین برای حمل اسپرم و تخمک والدین حکمی قابل قبول ترین نوع قرارداد
رحم جایگزین باشد، زیرا که در این روش مشکلات حقوقی و فقهی کمتری به چشم می خورد و تعیین
نسب طفل نیز امری است ممکن، زیرا که طفل منسوب و متعلق به والدین حکمی می باشد و تمامیه آثار ناشی از
نسب در بین نوزاد و والدین حکمی که والدین واقعی نوزاد هستند، برقرار است و مادر جایگزین را به قیاس اولویت، مادر رضاعی طفل می دانند که تنها با وی حرمت نکاح دارد لکن سایر آثار دیگر
نسب به مانند حضانت، ولایت، نفقه و ارث را شامل نخواهد شد. با توجه به اینکه فقهای شیعه توانسته اند همگام با تحولات پزشکی، فتاوای مناسبی برای حل مشکلات مربوط به ناباروری تدارک ببیند، نظام حقوقی کشور نیز باید نسبت به قانونمند و نظام مند شدن
رحم جایگزین اقدام نماید تا در صورت بروز مشکلات احتمالی پاسخ صریح حقوقی وجود داشته باشد.