اثر بخشی آموزش به شیوه شناختی –رفتاری بر تعلل ورزی و سرزندگی تحصیلی دانش آموزان

پژوهش حاضر با هدف تعیین اثر بخشی آموزش به روش شناختی رفتاری بر تعلل ورزی و سرزندگیتحصیلی دانش آموزان بود. روش تحقیق حاضر از نوع تحقیقات نیمه آزمایشی با طرح پیش آزمون – پسآزمون با گروه گواه بود. جامعه پژوهش شامل کلیه دانش آموزان پایه اول مقطع متوسطه اول شهر اصفهاندر سال تحصیلی 1395-1394 است و نمونه شامل 30 نفر که به صورت غربالگری انتخاب و در دو گروه 15 نفری به صورت تصادفی ساده گمارش شدند . گروه آزمایش در یک دوره آموزش به روش شناختیرفتاری طی مدت 8 جلسه ، 90 دقیقه ای شرکت داده شد و هر دو گروه طی دو مرحله پیش آزمون و پسآزمون به دو پرسشنامه تعلل ورزی (اهمال کاری) و سرزندگی تحصیلی پاسخ دادند . تحلیل نتایج در دوسطح آمار توصیفی و استنباطی انجام شد. نتایج آزمون کوواریانس نشان داد که آموزش های شناختی-رفتاری بر تعلل ورزی تحصیلی و سرزندگی تحصیلی دانش آموزان موثر بوده است (p<0/05) همچنین ضریب ایتا برای سر تعلل ورزی برابر با 0/46 و برای سرزندگی تحصیلی 0/32 است.

Keywords:

آموزش شناختی- رفتاری , تعلل ورزی تحصیلی , سرزندگی تحصیلی