یک سیستم مدیریت پایگاه داده ی پویا علاوه بر بخشهای معمول موجود در یک پایگاه داده، باید حداقل شامل قسمت تعریف، مدیریت و نگهداری قاعده تشخیص رویداد و اجرای قاعده باشد. قواعد در یک سیستم پایگاه داده ی پویا به صورت رویداد-شرط-عمل در بخشی به نام پایگاه قواعد ذخیره میشوند. بخش تشخیص رویدادها وظیفه دارد که مشخص کند، در هر لحظه از میان رویدادهای مختلفی که یک سیستم پایگاه داده ی پویا پشتیبانی می کند کدامیک رخ داده است. سپس بخش مدیریت قاعده، قواعدی را که رویداد متناظر آنها در سیستم به وقوع پیوسته است، فعال نموده و آنها را به بخش زمانبندی قواعد تحویل میدهد. در این مرحله باید از میان قواعد فعال براساس یک روش و استراتژی مشخص یکی برای اجرا انتخاب شود. به طور کلی در یک سیستم پایگاه داده ی پویا به ایجاد ترتیب، تقدم و تاخر بین قواعد فعال در زمان اجرا برای ارسال آنها به مرحله ی بعد در فرآیند پردازش قاعده، زمانبندی اجرای قواعد گویند. زمانبندی اجرایقواعد یکی از موضوعات بسیار مهم در طراحی و ساخت سیستمهای پایگاه داده ی پویاست. روش مورد استفاده برای زمانبندی اجرای قواعد به طور مستقیم در فاکتورهایی مانند زمان پاسخگویی سیستم به تراکنشها، زمان بازگشت تراکنشها، توان عملیاتی سیستم و بطورکلی در کارایی سیستم پایگاه داده ی پویا بسیار موثراست.