مقالهی حاضر با هدف بررسی و تحلیل قصهدرمانی، صورت پذیرفته است. در این مقاله رویکرد
قصه درمانی، مدلی میباشد که محورش، استعاره قصه،
داستان و
روایت است و بر این ایده دلالت دارد که دانش ما راجع به واقعیت از طریق داستانهایی سازماندهی و حفظ میشود که راجع به خودمان و دنیایی که در آن به سر میبریم، میگوییم. در
قصه درمانی اعتقاد بر آن است که زندگی هر فرد از مجموعهای از داستانها، با چندین سطح ساخته شده است و این چیزی شبیه به رمانی است با چندین فصل که دارای ، آغاز، میان و پایانی است.اساسی ترین مفهوم در
روایت درمانی این است که مشکل، مشکل است و فرد و خانواده مشکل نیستند. این تحقیق از نوع تحقیق بنیادی و روش توصیفی تحلیلی بوده و از روش نمونههای فیشبرداری جهت جمعآوری اطلاعات استفاده شده است.