تعامل تمدن ساز دولت های اسلامی با اقتضاعات و ارتباطات جامعه بین المللی

بدون شک شارع مقدس تکالیفی برای دولت های اسلامی، نسبت به مسلمانان، مستضعفان و ... درنظر گرفته و آرزوی مسلمانان جهان تشکیل امت واحده است. ولی در شرایط حاضر که سیستم ملت - کشور تعیین کننده مرزهای جغرافیایی و به نوعی موجب جداسازی مردم دنیا شده است، دولت های اسلامی و اتحاد آنان یا باید بصورت جهان وطنی اسلام، فدراسیون اسلامی، کنفدراسیون اسلامی، همگرایی دولت های ملی و اسلامی با تاکید بر همکاری های منطقه ای و یا همگرایی دولت های ملی و اسلامی در ابعاد مختلف با مرکزیت دولتی که صلاحیت رهبری جهان اسلام را دارا است، باشد. فرضیه تحقیق این است که اولا بهترین نوع اتحاد دولت اسلامی، همگرایی دولت های ملی و اسلامی در ابعاد مختلف با مرکزیت دولتی که صلاحیت جهان اسلام را دارا است، باشد و ثانیا، دولت اسلامی باید اهداف و آمال خویش را باتوجه به قراردادها و عهود بین المللی و اصل ضرورت و مصلحت جامعه مسلمانان تعدیل نماید و تقابل را کنار گذاشته و در راستای ایجاد عالی ترین شکل وحدت گام بردارد.

Keywords:

دولت های اسلامی , قراردادها , وفای به عهد , نفی سبیل , مصلحت