ساخت شکنی جهانی شدن دربرنامه های درسی بانظر به اندیشه های دریدا

اگر جهانی شدن طرح / فرآیندی در حال وقوع تل قی گردد که آگاهی در آن نقش اساسی دارد ، آنگاه بازخوانی جهانی شدن و چگونگی طراحی برنامه های درسی به منظور افزایش آگاهی فراگیران درباره ی آن اهمیت می یابد. در پژوهش حاضر این بازخوانی با نظر به اندیشه های بنیادی دریدا - فیلسوف معاصر- صورت گرفته است . دریدا برآن است اندیشه ی غرب از زمان افلاطون به بعد خرد محور بوده و با ایجاد تقابل هایی بین دوقطب و محور پنداشتن یکی وناچیز شمردن دیگری تداوم یافته است . گفتار در برابر نوشتار ، فلسفه در برابر ادبیات و خود در برابر دیگری ، نمونه های برجسته این نگرش است که همواره اولی ب ر دومی ترجیح داده شده است . دریدا برای رهایی از این وضعیت ، ساخت شکنی را پیشنهاد می کند که نوعی بازخوانی موضوع برای مرکززدایی از آن و بازشناختن اهمیت قطب دیگر است . در بهره گیری از این راهکاردرپژوهش حاضر ، با ساخت شکنی از نظریههای غالب جهانیشدن خصوصا نظریه اقتصاد محور ، بر توجه به پیچیدگی جهانی شدن و ابعاد گوناگون آن در برنامههای درسی تاکید شده است . ساخت شکنی از مفهوم جهانیشدن نیز مستلزم آن است که از سویی جهانی شدن به غربی شدن کاهش نیابد و از سوی دیگر با توجه به عناصر فرهنگ بومی و محلی در برنامه های درسی ، نظریه بومیسازی و جهانی شدن مبنا واقع شود . با توجه به یافته های پژوهش ، مرکززدایی از رویکردهای واحد جهانی و پرداختن به موقعیت مخصوص ، مرکززدایی از دیدگاه فن مدار و توجه به انواع دانش و تاکید بر ماهیت استعاری محتوای آموزشی و تفسیرو نقد زیبایی شناسانه در طراحی برنامههای درسی پیشنهاد شده است .

Keywords:

ساخت شکنی , جهانیشدن , بومیسازی , برنامهی درسی , دریدا