کاربرد نانو تکنولوژی در تولید بسته بندی مواد غذایی تجزیه پذیر

نانو تکنولوزی منجر به تولید محصول ارزانتر با کارایی بالاتر، صرفه جویی در وقت و انرژی و مواد می گردد. به دلیل مضر بودن بسته های پلاستیکی، پلیمرها تجزیه پذیر جایگزین خوبی به شمار می روند. پلیمرهای تجزیه پذیر به آسانی توسط فعالیتهای آنزیمی ارگانیسم ها تجزیه می شوند. این پلیمرها سه منبع تولیدی دارندپلیمرهای استخراجی از بیومس، پلیمرهای که در سنتز شیمیایی ومونومرها تجزیه می شوند یا مخلوط بیومس و فراورده های نفتی و پلیمر های تولیدی توسط میکروارگانیسم ها. باید توجه کرد که پلیمرهای تجزیه پذیر به دلیل ساختار ضعیف و هزینه بالا بامحدودیت های روبه روست. پیدایش نانوکامپوزیت ها با هدف افزایشکارامدی محصول و رفع نواقص مکانیکی انتقال گاز و رطوبت آن ها می باشد. این ترکیبات سبب کاهش پسمانده های بسته بندی حفظ تازگی مواد غذایی و افزایش ماندگاری آن می شود. انواع دیگری ازپلیمر ها حاصل از مواد تجدید شونده هستند که شامل نانوکامپوزیت نشاسته/ نانو کامپوزیت ترمو پلاستیک/ نانو کامپوزیت پلی لاکتیک اسید/ نانو کامپوزیت پلی هیدروکسی بوتیرات نانو کامپوزیت پلی کاپرولاکتون/ نانو کامپوزیت سلولز/ نانو کامپوزیت کیتوزان میباشند. علاوه بر مواد ذکر شده ما در این پروژه به فعالیت های ضدمیکروبی نانو کامپوزیت هکتوریت/کیتوزان هم می پردازیم که نظریه های مختلفی در مورد فعالیت ضدمیکروبی کیتوزان وجود دارد.

Keywords:

نانو تکنولوژی , بسته بندی مواد غذایی , نانوکامپوزیت