در میان مسایل و موضوعات حقوق خانواده یکی از مباحث مهم و اساسی مبحث انحلال
نکاح می باشد که شامل موضوع طلاق وفسخ
نکاح است. اساتید و علماء محترم حقوق در مورد طلاق تالیفات متعددی دارند و بحث های مختلفی را در مورد علل وعوامل طلاق و راه های جلوگیری از آن ارایه دادهاند، اما در مورد
فسخ نکاح کمتر به ارایه مطلب پرداخته و در مبحث انحلالنکاح این موضوع را به اجمال مورد بررسی قرار دادهاند. همچنین یکی از تلاش های طرفداران تساوی حقوق زن و مرد، تثبیت وقانونی کردن این امر است که زن و مرد هم در مورد ایجاد علقه زناشویی و عقد
نکاح از وضعیت یکسانی برخوردارند و هم درمورد انحلال
نکاح (اعم از
فسخ یا طلاق) و اگر محدودیت های قانونی نیز وجود دارد، به طور مساوی هر دو را در بر می گیرد.در حقوق ایران حق مساوی زن و مرد برای ایجاد علقه زوجیت و عقد
نکاح از جهت اینکه قصد و رضای طرفین لازم است،تامین شده ولی در خصوص انحلال
نکاح تفاوت هایی بین حدود اختیار زن و مرد وجود دارد. اصولا در حقوق ایران انحلالارادی
نکاح تحت دو عنوان:
فسخ و طلاق صورت می گیرد. بحث ما در این نوشتار پیرامون
خیار فسخ نکاح و تفاوتهایی که فسخنکاح با طلاق دارد و نیز حدود اختیار هر یک از زن و مرد در استفاده از آن با عنایت به مبانی فقهی می باشد.