تاثیر آموزش حس زیباشناسی بر آموزش اشکال هندسی در دانش آموزان ابتدایی ناحیه 1 شهر ارومیه

یادگیری زیبایی شناسانه، به معنای پیوند زدن اندیشه و احساس است. از طریق هنر، افکار و احساسات ابراز می شوند. تصویر و یادمانی که مردمان هر شهر و دیاری می سازند، برای آن است که احساساتشان را نسبت به زندگی نشان دهند. هنر حایز اهمیت است، چون راه ژرف اندیشی و فهم عمیق را هموار می سازد. همه کودکان نمی توانند هنرمندان بزرگی شوند، ولی میتوانند حس زیبایی شناسی را در خود پرورش دهند و ارزش هنر را بدانند. این پژوهش درصدد است تاثیر آموزش حس زیباشناسی را بر آموزش اشکال هندسی در کودکان دبستانی بررسی نماید. این پژوهش از نظر هدف بنیادی، از نظر کنترل محقق بر متغیرهای تحقیق غیرآزمایشی و از نظر روش علی- مقایسه ای است. برای انجام تحقیق از روش نمونه گیری شبه آزمایشی استفاده شده است. دو گروه کنترل و مشاهده به صورت تصادفی انتخاب شده و با استفاده از آموزش زیباشناسی اشکال هندسی به گروه مشاهده آموزش داده شده است، در حالیکه گروه کنترل به صورت سنتی آموزش دیده است. نتایج نشان داد تاثیری که آموزش اشکال هندسی با استفاده از کاردستی (آموزش حس زیباشناسی) بر رشد یادگیری دانش آموزان داشته از سویی باعث ترغیب و تشویق آنها به انجام امور هنری شده که به نوبه خود باعث پیشرفت تحصیلی می گردد. در مجموع می توان بیان داشت که نتایج حاصل از این پژوهش تاثیر مثبت و معنادار آموزش حس زیباشناسی را بر پیشرفت تحصیلی و رشد خلاقیت دانش آموزان تایید می نماید.

Keywords:

حس زیبا شناسی , آموزش اشکال هندسی , دانش آموزان , پیشرفت تحصیلی , خلاقیت