مقایسه تکنیک های رتبه بندی کاهش هزینهها و بهره وری استفاده از مصالح نوین در پروژههای عمرانی

حجم فعالیتهای عمرانی یک کشور از جمله شاخص های اساسی رشد و توسعه محسوب میشود. سالانه هزاران میلیارد ریال از سرمایههای ملی کشورمان در بخشهای دولتی و خصوصی به صورت مستقیم یا غیر مستقیم صرف عمران و ایجاد تاسیسات زیر بنایی میگردد. با توجه به اقتصاد ایران که تکمحصولی و متکی به درآمدهای نفتی است و اینکه منابع مالی کشور محدود است، لزوم یک برنامه ریزی دقیق و کارآمد برای جلوگیری از اتلاف این منابع محدود مالی احساس میشود تا علاوه بر افزایش بهره وری در استفاده از منابع موجود، سرمایه گذاری کشور نیز به صورت بهینه صورت گیرد. ازآنجایی که قسمت عمده بودجه پروژههای عمرانی صرف هزینههای عملیات اجرایی میشود، لذا اجرای هر پروژه به پیمانکاری با تواناییهای متناسب با پروژه نیاز دارد تا از افزایش بی مورد هزینههای اجرایی جلوگیری کرده و پروژه را در محدوده زمان و منابع پیش بینی شده به انجام برساند.امروزه،کارشناسان و صاحبنظران، یکی از مشکلات ریشه ای سازمانها و صنایع مختلف را ساختار غلط و غیرمنطقی حاکم بر آن میدانند. بررسیهای اولیه، نشان میدهد که بازده کلیه تلاشهای قابل تقدیر برنامه ریزان نظام کلان توسعه اقتصادی، با وجود تخصیص منابع ارزی و ریالی و تسهیلات و رویههای حمایتی، نتوانسته است نتایج مطلوب، در بخش صنعتی ایجاد نماید. تایید ادعای فوق، عدم صدور قابل توجه محصولات تولیدی و خدماتی به بازارهای بین المللی است، زیرا انتظاری که از بخش تولید و به خصوص صنعت کشور میرود، این است که با ایجاد ارزش افزوده ی مناسب، نسبت به جبرانهزینههای خرید سالیانه کشور اقدام کند و حتی صنعت کشور بتواند ارزش افزوده ای بیشتر از تراز مثبت تجاری، ایجاد نماید(شیشه بری و حجازی، 1388 .(این مقاله با هدف مقایسه تکنیک های مختلف رتبه بندی میزان بهره وری از مصالح نوین در پروژههای عمرانی با تاکید بر کاهش هزینهها انجام گردید و نتایج آن نشان داد که مدل سلسله مراتبی AHP از نظر مزایای فنی و مزایای اقتصادی و مزایای زیست محیطی به ترتیب بالاترین اثرها و مزایای بهره برداری کمترین اثر را بر روی کاهش هزینههای پروژههای عمرانی دارند.

مقایسه تکنیک های رتبه بندی کاهش هزینهها و بهره وری استفاده از مصالح نوین در پروژههای عمرانی Keywords:

مصالح نوین , پروژههای عمرانی , کاهش هزینهها , روش MCDM