شبکه های
حسگر بیسیم از گره های کوچکی با قابلیت های حسکردن، پردازش و محاسبه کردن تشکیل شده است. پیشرفت های اخیر در فناوری ساخت مدارهای مجتمع در اندازه های کوچک از یکسو و توسعه فناوری ارتباطات بی سیم از سوی دیگر زمینه ساز طراحی شبکه های حس/کار بی سیم شده است. یکی از کاربردهای اساسی این شبکه ها مربوط به محیط هایی می شود که انسان نمی تواند در آن حضور داشته باشد، مانند کف اقیانوس ها یا محیط های نظامی به علت حضور دشمن و یا محیط های آلوده از نظر شیمیایی و هسته ای. کوچک ترین نمونه پیاده سازی سخت افزاری گره های
حسگر غبار هوشمند است که یک گره یک میلی متر مکعبی است اما همچنان تلاش بر این است که این گره ها به قدری کوچک شوند که بتوانند معلق در هوا باقی بمانند و به وسیله جریان هوا شناور شوند و برای ساعت ها یا روزها موارد حس شده را ارسال نمایند. امنیت در برخی کاربردهای نظامی یکموضوع بحرانی است، مثلا ارتباط بی سیم شبکه کار را برای فعالیت های امنیتی دشوارتر می نماید. همچنین در این مقاله سعی می گردد تا با بررسی مدل ها و روش های به کار رفته به یک تحلیل جامع در خصوص کاربرد این شبکه ها دست یابیم.