نقش فضای سبز در توسعه پایدار و ارتقا زیست پذیری

توسعه پایدار شهری توسعه ای همه جانبه است، به همین دلیل مفهوم پایداری حول محورهای متعددی قابل بررسی است وهمچنین یکی از چالش های اساسی در قرن جدید کنترل ناامنی و برقراری امنیت با تاکید به شاخص های کالبدی اجتماعی وزیست محیطی در شهرهاست. امروزه مفهوم شهرها بدون وجود فضای سبز موثر در اشکال گوناگون آن قابل مقایسه نیست.شهرها به عنوان کانون های تمرکز فعالیت و زندگی انسان ها برای اینکه بتوانند پایداری خود را تنظیم کنند چاره ای جزپذیرش ساختار و کارکردی متاثر از سیستم های طبیعی ندارند. در این میان فضاهای سبز شهری به عنوان جزء ضروری ولایفنک پیکره یگانه شهر ها در متابویلسم آنها نقس اساسی را دارا می باشد که کمبود آنها می توانند اختلالات جدی در حیاتشهرها به وجود آورد. نتایج بررسی ها نشان می دهد که فضاهای سبزشهری دارای بازدهی اجتماعی و اکولوزیکی هستند کهمهمترین اثر فضای سبز در شهرها، کارکردهای محیط زیستی، یا بازدهی اکولوزیکی آنهاست که شهر ها را برای زیست مساعدمی سازد و با آثار مخرب گسترش صنعت و حمل و نقل مقابله می کند و موجب ارتقای کیفی در زندگی شهروندان می شود.اهمیت فضاهای سبز شهری تا بدان حد است که امروزه وجود این کاربری به عنوان یکی از شاخص های توسعه یافتگی جوامعبه حساب می آید. مهمترین اثرات فضای سبز در شهرها کاهش آلودگی هوا, کاهش آلودگی صوتی, تعدیل دما ,افزایش رطوبتنسبی, تلطیف هوا و جذب گرد و غبار است. سایر اثرات فضای سبز در شهرها نسبی هستند ولی مجموعه اثرات فضای سبزحضور آنها را در شهرها اجتناب ناپذیر می کند.

Keywords:

شهر , توسعه , توسعه پایدار , زیست پذیری , فضای سبز شهری